Τι είναι η Ιστριονική Διαταραχή Προσωπικότητας
Η Ιστριονική Διαταραχή Προσωπικότητας (ΙΔΠ) ανήκει στην ομάδα Β των διαταραχών προσωπικότητας και χαρακτηρίζεται από ένα μοτίβο υπέρμετρης αναζήτησης προσοχής και αυτο-δραματοποίησης. Αυτή μπορεί να περιλαμβάνει “συναισθηματικούς εκβιασμούς”, έντονες σκηνές θυμού έως και επιδεικτικές απόπειρες αυτοκτονίας. Τα άτομα είναι υποβόλιμα και μπορούν να επηρεαστούν εύκολα, ειδικά από πρόσωπα εξουσίας. Χρειάζονται την προσοχή και τη διέγερση, βαριούνται γρήγορα και ο ενθουσιασμός τους κρατάει λίγο. Παρουσιάζουν ρηχό κι ευμετάβλητο συναίσθημα και υπεραπασχολούνται με τη σωματική ελκυστικότητα. Συχνά φαίνονται εγωκεντρικά και ματαιόδοξα.
Τα άτομα με ΙΔΠ μπορεί να δυσκολεύονται να διατηρήσουν μακροχρόνιες σχέσεις λόγω της συνεχούς ανάγκης τους για προσοχή και αποδοχή, καθώς και της δραματικής τους ζωής που μπορεί να εξαντλήσει τους άλλους Παρόλα αυτα, αναζητούν την εγγύτητα και μπορεί να είναι απρόσφορα σαγηνευτικά. Παρά την εξωστρεφή και συχνά επιδεικτική εξωτερική τους εμφάνιση, τα άτομα με ΙΔΠ έχουν συχνά χαμηλή αυτοεκτίμηση και μπορεί να εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από την έγκριση των άλλων για να επικυρώσουν την αυτοαξία τους. Μπορεί επίσης να διαθέτουν μια έντονη ικανότητα αυτοεξαπάτησης, καθώς πείθονται από τις ίδιες τους τις δημιουργίες – όσο απίθανες κι επεξεργασμένες κι αν είναι αυτές – ακόμα και όταν οι άλλοι καταλαβαίνουν ότι δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα.
Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι ενώ όλοι μας μπορεί να επιδεικνύουμε κάποιες πτυχές της θεατρικής συμπεριφοράς κατά καιρούς, γίνεται διαταραχή όταν αυτές οι συμπεριφορές είναι τόσο επίμονες και ακραίες που παρεμβαίνουν στην καθημερινή λειτουργία και τις προσωπικές σχέσεις. Όπως συμβαίνει με όλες τις διαταραχές προσωπικότητας, τα συμπτώματα πρέπει να είναι σταθερά με την πάροδο του χρόνου και σε ποικίλες καταστάσεις.
Διαγνωστικά κριτήρια της Ιστριονικής Διαταραχής Προσωπικότητας
Το Διαγνωστικό και Στατιστικό Εγχειρίδιο Ψυχικών Διαταραχών, Πέμπτη Έκδοση (DSM-5), περιγράφει τα ακόλουθα κριτήρια για τη διάγνωση της Ιστριονικής Διαταραχής Προσωπικότητας:
Διάχυτη και υπερβολική συναισθηματικότητα και συμπεριφορά επιδίωξης προσοχής, όπως υποδεικνύεται από πέντε (ή περισσότερα) από τα ακόλουθα:
- Νιώθει άβολα σε καταστάσεις στις οποίες δεν είναι το επίκεντρο της προσοχής.
- Η αλληλεπίδραση με τους άλλους χαρακτηρίζεται συχνά από ακατάλληλη σεξουαλικά αποπλανητική ή προκλητική συμπεριφορά.
- Παρουσιάζει ταχέως μεταβαλλόμενη και ρηχή έκφραση συναισθημάτων.
- Χρησιμοποιεί συστηματικά τη σωματική εμφάνιση για την προσέλκυση της προσοχής.
- Διαθέτει τρόπο ομιλίας που είναι υπερβολικά εντυπωσιακός και στερείται λεπτομερειών.
- Επιδεικνύει αυτοδραματοποίηση, θεατρικότητα και υπερβολική έκφραση συγκινήσεων.
- Υποβολιμότητα (δηλ. επηρεάζεται εύκολα από τους άλλους ή τις περιστάσεις).
- Θεωρεί ότι οι σχέσεις είναι πιο στενές από ότι είναι στην πραγματικότητα.
Το μοτίβο δεν εξηγείται καλύτερα από άλλη ψυχική διαταραχή (π.χ. διαταραχή της διάθεσης, αγχώδης διαταραχή) ή από τις φυσιολογικές επιδράσεις μιας ουσίας ή μιας ιατρικής κατάστασης.
Τα πρότυπα συμπεριφοράς είναι άκαμπτα, διαδεδομένα σε ένα ευρύ φάσμα προσωπικών και κοινωνικών καταστάσεων και οδηγούν σε κλινικά σημαντική δυσφορία ή έκπτωση σε κοινωνικούς, επαγγελματικούς ή άλλους σημαντικούς τομείς της λειτουργικότητας.
Όπως πάντα, αυτά τα κριτήρια προορίζονται ως οδηγός και η διάγνωση πρέπει να γίνεται μόνο από εξειδικευμένο επαγγελματία υγείας.
Επίδραση στις σκέψεις, τα συναισθήματα και την καθημερινή ζωή
Η Ιστριονική Διαταραχή Προσωπικότητας (ΙΔΠ) επηρεάζει σημαντικά τις σκέψεις, τα συναισθήματα και την πορεία της καθημερινής ζωής ενός ατόμου με ποικίλλους τρόπους.
Σκέψεις: Τα άτομα με ΙΔΠ συχνά έχουν σκέψεις που καταναλώνονται από μια διαρκή επιθυμία να βρίσκονται στο επίκεντρο της προσοχής. Τα μοτίβα των σκέψεών τους μπορεί να είναι διαστρεβλωμένα λόγω της ενασχόλησής τους με το να φαίνονται ελκυστικά και να κερδίζουν την αποδοχή κι επιδοκιμασία των άλλων. Μπορεί να παρερμηνεύσουν τις πλατωνικές ή περιστασιακές κοινωνικές αλληλεπιδράσεις ως σημάδια οικείων σχέσεων, οδηγώντας τα σε δραματική ή ανάρμοστη συμπεριφορά. Η αυτοεικόνα τους συχνά εξαρτάται από τις γνώμες των άλλων, οδηγώντας σε σημαντικές διαστρεβλώσεις της σκέψης σχετικά με την αυτοεκτίμησή τους.
Συναισθήματα: Η ΙΔΠ οδηγεί σε ένα πλούσιο μωσαϊκό υπερβολικών και ταχέως μεταβαλλόμενων συναισθημάτων. Τα άτομα με αυτή τη διαταραχή συχνά βιώνουν τα συναισθήματα σε επιφανειακό επίπεδο, αλλάζοντας γρήγορα από τη μία συναισθηματική κατάσταση στην άλλη. Μπορεί να αισθάνονται σημαντική δυσφορία όταν δεν βρίσκονται στο επίκεντρο της προσοχής και η έντονη επιθυμία τους για έγκριση μπορεί συχνά να μεταφράζεται σε ακατάλληλη σεξουαλική ή προκλητική συμπεριφορά. Η συναισθηματική τους εμπειρία συχνά γίνεται αντιληπτή ως ρηχή από τους άλλους.
Καθημερινή ζωή: Οι επιρροές της ΙΔΠ εισχωρούν σε κάθε πτυχή της καθημερινής ζωής, επηρεάζοντας τις προσωπικές σχέσεις, την εργασία και τη γενική λειτουργικότητα. Η συνεχής επιθυμία για προσοχή και οι υπερβολικές συναισθηματικές αντιδράσεις μπορεί να επιβαρύνουν τις διαπροσωπικές σχέσεις. Έχουν την τάση να αντιλαμβάνονται τις σχέσεις ως πιο οικείες από ότι είναι, προκαλώντας παρεξηγήσεις και οδηγώντας συχνά σε απογοητεύσεις. Η επαγγελματική ζωή μπορεί επίσης να είναι ταραχώδης λόγω της συνεχούς ανάγκης τους για έγκριση και αναγνώριση, η οποία μπορεί να μην ικανοποιείται πάντα. Αυτά τα σταθερά μοτίβα μπορεί να οδηγήσουν σε σημαντική δυσφορία και δυσλειτουργία, επηρεάζοντας τη συνολική ποιότητα ζωής.
Παράγοντες κινδύνου της Ιστριονικής Διαταραχής Προσωπικότητας
Οι παράγοντες κινδύνου για την Ιστριονική Διαταραχή Προσωπικότητας (ΙΔΠ) δεν είναι πλήρως κατανοητοί, αλλά πιστεύεται ότι αποτελούν μια σύνθετη αλληλεπίδραση γενετικών, κοινωνικών και ψυχολογικών παραγόντων. Ακολουθούν ορισμένοι πιθανοί παράγοντες κινδύνου:
Γενετική: Ενδέχεται να υπάρχει κληρονομική συνιστώσα, καθώς η ΙΔΠ τείνει να εμφανίζεται σε οικογένειες. Εάν ένα στενό μέλος της οικογένειας, όπως ένας γονέας ή αδελφός, έχει ΙΔΠ ή άλλη διαταραχή προσωπικότητας, ο κίνδυνος μπορεί να είναι υψηλότερος.
Παιδικές εμπειρίες: Ορισμένες εμπειρίες κατά τη διάρκεια της παιδικής ηλικίας μπορεί να συμβάλλουν στην εμφάνιση της ΙΔΠ. Για παράδειγμα, η ασυνεπής ή παραμελητική ανατροφή από τους γονείς, ο υπερβολικός έπαινος ή η υπερβολική κριτική και η πρώιμη απώλεια ή το τραύμα μπορεί να διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο.
Κοινωνικοπολιτισμικοί παράγοντες: Οι πολιτισμικές και κοινωνικές επιρροές μπορούν επίσης να διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο στην εμφάνιση της ΙΔΠ. Οι κοινωνίες που δίνουν μεγάλη αξία στην ελκυστικότητα και στην αναζήτηση προσοχής μπορεί να ενθαρρύνουν ακούσια τα ιστριονικά χαρακτηριστικά.
Στρατηγικές πρόληψης της Ιστριονικής Διαταραχής Προσωπικότητας
Δεδομένης της πολυπλοκότητας αυτών των παραγόντων κινδύνου, ο εντοπισμός συγκεκριμένων στρατηγικών πρόληψης μπορεί να αποτελέσει πρόκληση. Παρ’ όλα αυτά, ορισμένα μέτρα μπορούν να βοηθήσουν στη μείωση του κινδύνου ή στον μετριασμό της σοβαρότητας της ΙΔΠ:
Έγκαιρη παρέμβαση: Η αναγνώριση και η αντιμετώπιση των συμπτωμάτων της ΙΔΠ στην πρώιμη εφηβεία μπορεί να βοηθήσει στην πρόληψη της πλήρους ανάπτυξης ή επιδείνωσης της διαταραχής. Αυτή μπορεί να περιλαμβάνει ψυχοθεραπεία ή συμβουλευτικές υπηρεσίες.
Οικογενειακή θεραπεία: Η οικογενειακή θεραπεία μπορεί να βοηθήσει στην ψυχοεκπαίδευση των μελών της οικογένειας σχετικά με τη διαταραχή και να τα εξοπλίσει με στρατηγικές για την αποτελεσματική διαχείριση και αλληλεπίδραση με το άτομο. Αυτό μπορεί να βοηθήσει στη δημιουργία ενός πιο υποστηρικτικού και κατανοητικού περιβάλλοντος.
Ανάπτυξη κατά την παιδική ηλικία: Οι συνεπείς, φροντιστικές και θετικές πρακτικές ανατροφής των παιδιών μπορούν να συμβάλουν στην υγιή ανάπτυξη των χαρακτηριστικών της προσωπικότητας και να αποτρέψουν την εμφάνιση διαταραχών της προσωπικότητας.
Παρά τις στρατηγικές αυτές, είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι οι διαταραχές ψυχικής υγείας όπως η ΙΔΠ είναι πολύπλοκες κι ενδέχεται να μην μπορούν να προληφθούν πλήρως. Εάν παρουσιάζονται συμπτώματα της ΙΔΠ, η αναζήτηση επαγγελματικής βοήθειας είναι υψίστης σημασίας. Η έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία μπορεί να οδηγήσει σε καλύτερη διαχείριση και ποιότητα ζωής για τα άτομα με ΙΔΠ.
Τρέχουσες επιλογές θεραπείας
Η θεραπεία της Ιστριονικής Διαταραχής Προσωπικότητας (ΙΔΠ) είναι συχνά μια πρόκληση λόγω της φύσης της διαταραχής. Τα άτομα με ΙΔΠ συχνά αναζητούν θεραπεία όταν η συμπεριφορά τους αρχίζει να προκαλεί σημαντικά προβλήματα στις σχέσεις τους ή στην εργασία τους. Ωστόσο, μόλις επιλυθούν αυτά τα άμεσα προβλήματα, μπορεί να δυσκολευτούν να τηρήσουν ένα μακροπρόθεσμο σχέδιο θεραπείας, επειδή τείνουν να αποζητούν την άμεση ικανοποίηση και βαριούνται εύκολα. Παρ’ όλα αυτά, η θεραπεία είναι δυνατή εάν το θελήσουν και μπορεί να αποβεί αρκετά ευεργετική. Ακολουθούν ορισμένες από τις τρέχουσες θεραπευτικές επιλογές:
- Ψυχοθεραπεία: Αυτή είναι η κύρια μέθοδος θεραπείας για την ΙΔΠ. Μια μορφή ψυχοθεραπείας που ονομάζεται Γνωσιακή Συμπεριφορική Θεραπεία (CBT) μπορεί να βοηθήσει τα άτομα να αποκαλύψουν τα ασυνείδητα μοτίβα σκέψης που οδηγούν στη συμπεριφορά τους και, στη συνέχεια, να μάθουν υγιέστερους τρόπους σκέψης και συμπεριφοράς.
- Ομαδική θεραπεία: Αυτή μπορεί να είναι ειδιαίτερα ευεργετική, καθώς επιτρέπει στο άτομο να αλληλεπιδράσει με άλλους σε ένα ελεγχόμενο περιβάλλον. Μπορεί να βοηθήσει τα άτομα να κατανοήσουν πώς η συμπεριφορά τους επηρεάζει τους άλλους και να διδαχθούν από τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας.
- Οικογενειακή θεραπεία: Αυτή είναι χρήσιμη εάν η οικογενειακή δυναμική συμβάλλει στην εκδήλωση της διαταραχής ή εάν η συμπεριφορά του ατόμου επηρεάζει σημαντικά την οικογένεια.
- Φαρμακευτική αγωγή: Αν και δεν υπάρχει συγκεκριμένο φάρμακο για τη θεραπεία της ΙΔΠ, η φαρμακευτική αγωγή μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη διαχείριση συγκεκριμένων συμπτωμάτων ή συνυπαρχουσών καταστάσεων, όπως η κατάθλιψη ή το άγχος.
Η αποτελεσματικότητα αυτών των θεραπευτικών επιλογών εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την προθυμία και τα κίνητρα του ατόμου να αλλάξει. Είναι σημαντικό να θυμάστε ότι η θεραπεία απαιτεί χρόνο και υπομονή, αλλά με τη σωστή προσέγγιση, είναι δυνατόν να διαχειριστείτε τα συμπτώματα της ΙΔΠ και να ζήσετε μια ικανοποιητική ζωή.
Επιπτώσεις της ηλικίας, του φύλου και του πολιτισμικού υποβάθρου
Η εκδήλωση και η εμφάνιση της Ιστριονικής Διαταραχής Προσωπικότητας (ΙΔΠ) μπορεί πράγματι να επηρεαστεί από παράγοντες όπως η ηλικία, το φύλο και το πολιτισμικό υπόβαθρο.
Ηλικία: Η ΙΔΠ αρχίζει συνήθως στα τέλη της εφηβείας ή στις αρχές της ενήλικης ζωής και είναι πιο αισθητή όταν το άτομο βρίσκεται στο αποκορύφωμα της κοινωνικής και επαγγελματικής του ζωής. Καθώς το άτομο μεγαλώνει, ορισμένα από τα συμπτώματα μπορεί να αμβλυνθούν, ιδίως εκείνα που σχετίζονται με τη σωματική εμφάνιση και τη σεξουαλική συμπεριφορά.
Φύλο: Παραδοσιακά, η ΙΔΠ διαγιγνώσκονταν συχνότερα στις γυναίκες. Αυτό έχει οδηγήσει στο ατυχές στερεότυπο ότι αυτή η διαταραχή είναι μια “γυναικεία” πάθηση. Ορισμένοι ερευνητές υποστηρίζουν ότι αυτές οι διαγνώσεις μπορεί να είναι προκατειλημμένες λόγω των κοινωνικών προσδοκιών και προτύπων γύρω από τη θηλυκότητα. Για παράδειγμα, η επίδειξη συναισθηματικής εκφραστικότητας, η επιδίωξη προσοχής και η αξιοποίηση της σωματικής εμφάνισης για την προσοχή, που αποτελούν χαρακτηριστικά της ΙΔΠ, συχνά συνδέονται αρνητικά με τη συμπεριφορά των γυναικών σε πολλές κοινωνίες.
Ωστόσο, είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι και οι άνδρες εμφανίζουν ΙΔΠ. Τα συμπτώματα στους άνδρες μπορεί να εκδηλώνονται με διαφορετικό τρόπο λόγω των κοινωνικών προτύπων και των προσδοκιών γύρω από τον ανδρισμό. Για παράδειγμα, οι άνδρες με ΙΔΠ μπορεί να είναι λιγότερο επιρρεπείς στην επίδειξη των συναισθημάτων τους μέσω δραματικής, ακόμη και θεατρικής συμπεριφοράς, προκειμένου να κερδίσουν την προσοχή. Η έμφασή τους στο να εντυπωσιάσουν τους άλλους μπορεί να εκδηλώνεται αντίθετα μέσω του κομπασμού για τα προσωπικά τους επιτεύγματα ή της υπερβολής των σωματικών τους ικανοτήτων.
Επιπλέον, ορισμένα από τα χαρακτηριστικά που σχετίζονται με την ΙΔΠ, όπως το φλερτ ή η εστίαση στη σωματική εμφάνιση, μπορεί να είναι λιγότερο κοινωνικά αποδεκτά ή ορατά στους άνδρες λόγω των πολιτισμικών προσδοκιών, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε υποδιάγνωση σε αυτόν τον πληθυσμό.
Πολιτιστικό υπόβαθρο: Οι πολιτισμικοί παράγοντες παίζουν σημαντικό ρόλο στον τρόπο με τον οποίο τα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας γίνονται αντιληπτά κι επισημαίνονται. Σε ορισμένες κουλτούρες, οι συμπεριφορές που σχετίζονται με την ΙΔΠ μπορεί να θεωρούνται φυσιολογικές ή ακόμη και επιθυμητές. Αντίθετα, σε άλλους πολιτισμούς, οι ίδιες συμπεριφορές μπορεί να θεωρούνται υπερβολικές ή ακατάλληλες. Είναι επίσης ζωτικής σημασίας να θυμόμαστε ότι το πολιτισμικό πλαίσιο θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη κατά τη διάγνωση οποιασδήποτε διαταραχής της ψυχικής υγείας για την αποφυγή λανθασμένων διαγνώσεων.
Προκλήσεις και υποστήριξη από την οικογένεια και την κοινότητα
Η υποστήριξη ενός αγαπημένου προσώπου με Ιστριονική Διαταραχή Προσωπικότητας (ΙΔΠ) μπορεί να παρουσιάσει μοναδικές προκλήσεις. Τα άτομα με ΙΔΠ συχνά αναζητούν συνεχή προσοχή, μπορεί να είναι υπερβολικά δραματικά και να δυσκολεύονται να διατηρήσουν σταθερές σχέσεις, παράγοντες που μπορούν να επιβαρύνουν τα μέλη της οικογένειας και τους φίλους. Επιπλέον, μπορεί να είναι ιδιαίτερα ευαίσθητα στην κριτική και την απόρριψη, γεγονός που μπορεί να περιπλέξει περαιτέρω την επικοινωνία και τις προσπάθειες υποστήριξης.
Ακολουθούν ορισμένοι τρόποι με τους οποίους η οικογένεια και οι φίλοι μπορούν να παρέχουν υποστήριξη:
Ψυχοεκπαίδευση: Η ενημέρωση σχετικά με την ΙΔΠ μπορεί να βοηθήσει την οικογένεια και τους φίλους να κατανοήσουν καλύτερα τη διαταραχή και τις συμπεριφορές του ατόμου. Αυτή η γνώση μπορεί να ενισχύσει τη συμπόνια και την υπομονή.
Θέσπιση ορίων: Είναι ζωτικής σημασίας να καθιερώσετε και να διατηρήσετε υγιή όρια. Τα όρια μπορούν να βοηθήσουν στην πρόληψη χειριστικών καταστάσεων και να διατηρήσουν τις σχέσεις ισορροπημένες.
Ενθάρρυνση της θεραπείας: Ενώ τα άτομα με ΙΔΠ μπορεί να αντιστέκονται στην ιδέα ότι χρειάζονται θεραπεία, οι αγαπημένοι τους μπορούν να ενθαρρύνουν ευγενικά αλλά επίμονα τη θεραπεία. Η θεραπεία μπορεί να τους προσφέρει πιο υγιείς τρόπους διαχείρισης των συναισθημάτων και των συμπεριφορών τους.
Ομάδες υποστήριξης: Η συμμετοχή σε μια ομάδα υποστήριξης μπορεί να προσφέρει στην οικογένεια και τους φίλους στρατηγικές αντιμετώπισης, καθώς και μια αίσθηση κοινότητας. Η ανταλλαγή εμπειριών με άλλους που βρίσκονται σε παρόμοιες καταστάσεις μπορεί να αποβεί ιδιαίτερα θεραπευτική.
Αυτοφροντίδα: Η υποστήριξη ενός ατόμου με ΙΔΠ μπορεί να γίνει ιδιαίτερα ψυχοπιεστική. Οι φίλοι και η οικογένεια θα πρέπει να διασφαλίζουν ότι φροντίζουν και τη δική τους ψυχική υγεία. Αυτό μπορεί να περιλαμβάνει ψυχοθεραπεία, σωματική άσκηση, υγιεινή διατροφή και να βρίσκουν χρόνο για χαλάρωση και διασκέδαση.
Να θυμάστε, ο στόχος δεν είναι να αλλάξετε το άτομο με ΙΔΠ, αλλά να διαχειριστείτε τη σχέση σας με τρόπο που να είναι υγιής και ισορροπημένος. Ωστόσο, είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι κάθε άτομο με ΙΔΠ είναι μοναδικό και ότι αυτό που λειτουργεί για ένα άτομο μπορεί να μην λειτουργεί για κάποιο άλλο. Μπορεί να χρειαστούν αρκετές δοκιμές για να βρεθούν οι στρατηγικές που λειτουργούν καλύτερα για κάθε περίπτωση.
Ιστορική αναδρομή και μελλοντικές προοπτικές
Η ιστορία της Ιστριονικής Διαταραχής Προσωπικότητας (ΙΔΠ) ξεκινά από την αρχαιότητα, αλλά ο όρος “ιστριονικός” προέρχεται από τη λατινική λέξη “histrionicus”, που σημαίνει “θεατρικός”. Στην αρχαιότητα, η υστερία ήταν ένας όρος που χρησιμοποιούσε ο Ιπποκράτης για να περιγράψει τα συμπτώματα που πίστευε ότι προκαλούνταν από την κίνηση της μήτρας μέσα στο σώμα. Αυτή η αντίληψη εξελίχθηκε με την πάροδο του χρόνου και ο όρος “υστερία” έφτασε να αναφέρεται ευρύτερα σε σωματικά συμπτώματα που πιστεύεται ότι προέρχονται από συναισθηματική διαταραχή.
Τον 19ο αιώνα, η έννοια της υστερίας τελειοποιήθηκε περαιτέρω από τον Γάλλο νευρολόγο Jean-Martin Charcot και τον μαθητή του, Sigmund Freud, ο οποίος τη συνέδεσε με ασυνείδητες ψυχολογικές συγκρούσεις. Ωστόσο, η άποψή τους για την υστερία ήταν πολύ ευρύτερη από αυτό που σήμερα αναφέρουμε ως ΙΔΠ.
Στο DSM-II, που δημοσιεύθηκε από την Αμερικανική Ψυχιατρική Εταιρεία το 1968, χρησιμοποιήθηκε ο όρος “υστερική προσωπικότητα”. Μέχρι τη δημοσίευση του DSM-III το 1980, ο όρος είχε αλλάξει σε “ιστριονική διαταραχή προσωπικότητας” για να αντικατοπτρίζει τις θεατρικές συμπεριφορές που επιδιώκουν την προσοχή, οι οποίες είναι κεντρικές στη διαταραχή, και για να αφαιρεθεί ο προηγούμενος υπαινιγμός ότι η κατάσταση συνδέεται με σωματικά συμπτώματα (“υστερία”) ή ότι διαγιγνώσκεται μόνο σε γυναίκες.
Η διάγνωση παραμένει αμφιλεγόμενη, με τους επικριτές να υποστηρίζουν ότι ενισχύει τα σεξιστικά στερεότυπα, δεδομένου ότι οι γυναίκες διαγιγνώσκονται με αυτή πολύ συχνότερα από τους άνδρες. Η φύση και ο ορισμός της ΙΔΠ εξακολουθούν να αποτελούν αντικείμενο συνεχιζόμενης έρευνας και είναι πιθανό η κατανόηση και η θεραπεία αυτής της διαταραχής να συνεχίσουν να εξελίσσονται στο μέλλον.
